Bugün Uğur Mumcu Günü!(*)

Ne çok gün varmış; isimlerle andığımız!

Daha dün Metin Göktepe’yi anmıştık; sonra Hrant’ı.

Bugün Uğur Mumcu’yu anıyoruz.

Sonrasına bakın, her bir takvim yaprağına bir faili meçhul, bir açık katliam, bir göz göre göre yargısız infazın düştüğünü göreceksiniz.

Türkiye, işte öyle bir ülke!

Her kim ki gerçeğin peşine düşerse tez elden susturulmak istendiği; susturulamazsa faili meçhule, bombalı suikaste, kaçırılarak katledilmeye ve nihayetinde herkesin gözünün önünde öldürülmeye kadar uzandığı bir ülke burası.

Mustafa Suphi’den Ahmet Taner Kışlalı’ya, Muammer Aksoy’dan Musa Anter’e, Taylan Özgür’den Bahtiyar Aydın’a, Kemal Türkler’den Vedat Aydın’a kadar uzanan yüreği bu halk, bu ülke için atan nice insan katledildi.

Bu ülkeyi, bu halkı susturmak için İstanbul Üniversitesi bombalandı; Piyangotepe’de, Balgat’ta masum insanların üzerine kurşunlar, bombalar yağdırıldı. Madımak’ta yakıldı; Kahramanmaraş’ta ev ev insan avlandı.

Yetinmediler!

Her kim ki bütün bu katliamlara, yargısız infazlara, açıktan tehditlere boyun eğmemekte, gerçeği açığa çıkarmakta kararlı davranmayı sürdürdü; Uğur Mumcu örneğinde olduğu gibi, bir kış günü, hem de gündüz vakti, arabasıyla birlikte paramparça ettiler.

KORKU GERÇEĞİ YOK ETMEZ!

Sandılar ki Uğur Mumcu’yu havaya uçurarak, paramparça ederek, gerçeğe ulaşmayı engelleyecekler. Oysa bilmiyorlar ki korku gerçeği yok etmez; gerçeğin peşine düşeni katledebilirsiniz ama gerçek bütün çıplaklığıyla karşınızda durmaya devam edecektir.

Uğur Mumcu, ki Türkiye’nin sayılı araştırmacı gazetecilerinden biriydi. Üzerinden geçen 21 yılın ardından hala kendisinin yeri doldurulamamıştır.

Gazetecilik, araştırmaktır!

Hasan Fehmi Bey’den Uğur Mumcu’ya Sebahattin Ali’den Abdi İpekçi’ye pek çok gazeteci, gerçeği araştırdığı için katledildiler.

Ama gerçeği gizlemek, o kadar da kolay değil.

Mızrak çuvala sığmıyor çünkü.

Uğur Mumcu’yu öldürenler, gerçeğin önüne geçebildi mi?

Geçemezler!

Geçmesine izin vermeyeceğiz.

Nasıl mı?

Birlikte, dayanışma içinde ve karanlığa karşı mücadeleden bir an bile vazgeçmeden.

Bu ülkede özgürlükçü bir demokrasi kurulana dek.

Dil, düşünce, ifade ve inanç özgürlüğünü sonuna kadar gerçekleştiren; gerçeği gizlemenin ayıp ve suç olduğuna ilişkin etik kuralların kabul edildiği; suç işleyenler için yasaların değiştirilmediği bir Türkiye’yi kurmak için Uğur Mumcuların ışığında, daha fazla özgürlük, daha fazla demokrasi ve daha fazla insan hakları!

Farklılıklarımızın zenginlik olduğunun bilinciyle. Kürt, Türk, Alevi, Sünni, dinli, dinsiz, Müslüman, Hristiyan, hep birlikte!

Bugün Uğur Mumcu Günü!

Saygıyla anıyorum.

(*) Bu Yazı, 24 Ocak 2014 tarihini taşıyor. Anlam ve içeriğiyle öneminden hiçbir şey kaybetmeyen ve #Hayır’ın nasıl kritik önemde olduğunu göstermesi açısından güncel bir yazı olduğu için virgülüne dokunmadan yeniden yayınlama ihtiyacı duydum. Zira Uğur Mumcu'nun yaşamasını sağlayabilseydik, bugün, "tek adam" riskiyle karşı karşıya kalmazdık.